Habeşistan'a Hicret; müminlerin sayılarının artması ile orantılı olarak müşriklerin eziyetleri de artıyor, işkence çeşitleri de değişiyordu. Hz. Ömer ve Hz. Bekir'in de müracaatları ile Resulullah çareler aramaya başladı ve Habeşistan'a hicret kararı alındı. Resulullah tarafından alınan bu karar hiç şüphesiz ki bir ilhamın neticesinde alınmış bir karardı.
Nahl Suresi'nde Hz. Muhammed tarafından alınan bu kararın yerinde bir karar olduğu ifade edildikten sonra, zulüm neticesinde yurtlarını terk eden Müslümanların huzur bulacakları ve ahirette büyük mükafatlara nail olacakları bildiriliyor ve şöyle deniyordu: ' Zulme uğradıktan sonra Allah yolunda hicret edenlere gelince: Onları dünyada güzel bir şekilde yerleştireceğiz. Ahiretin mükafatı ise büyüktür, onlar sadece Rablarına tevekkül ederek sabretsinler. ' Bakar Suresi'nde ise: ' And olsun ki, sizi biraz korku ve açlık, mallardan canlardan ve ürünlerden biraz azaltma ile deneriz. Ey Muhammed! Sabredenleri müjdele, işte Rabbinden bağışlamalar ve rahmet hep onlaradır. Doğru yolu bulanlar da onlardır. '
Birinci hicrete 11 erkek ve 4 kadın iştirak etmişti. İştirak edenlerin içerisinde Hz. Osman, zevcesi ve Hz. Muhammed'in kızı Rukiyye, Ebu Huzeyfe b. Utbe, Zubeyr İbn-İ Avvam, gibi isimler vardı. Bu göç olayında Hz. Muhammed'in gayesi, Necaşi başta olmak üzere ülkeyi idare edenlerle halkın yayılan İslam'a ve göç eden Müslümanlara karşı tutum ve düşüncelerini kontrol ederek Mekke'ye haber ulaştırmak ve durum müsaitse bir grup Müslümanın daha bu ülkeye göç etme zeminini hazırlamaktı.
Birinci hicret olayının arkasından Habeşistan'a ikinci hicret vaku bulmuştur. İkinci hicrette 77 erkekle 13 kadın bulunmaktadır. Bunların başında Peygamberimizin amcazadesi ve Hz. Ali'nin kardeşi Cafer de bulunuyordu.
Kafile başkanı olan Hz. Cafer'e, Necaşi'ye verilmek üzere bir mektup teslim edilmişti. Cafer Habeşistan'a ulaşınca Hz. Peygamberin mektubunu Necaşi'ye takdim edecekti. Müşrikler, göç eden ikinci kafileyi duyar duymaz harekete geçerek Necaşi'ye, ülkelerine göçün durdurulması, göç eden Müslümanların Mekke'ye iadesi için büyük hediyelerle Amr b. As ve Abdullah b. Ebi Rabia'yı Habeşistan'a gönderdiler.
Heyet Cafer'den önce Habeşistan'a ulaşarak saray mensupları ile görüştü, hediyelerini takdim etti. Görüştükleri ilgililerden Necaşi ile kendilerinin görüştürülerek taleplerinin desteklenmesini istediler. Heyetin görüşme arzusu Necaşi'ye ulaştırıldı ve Necaşi heyeti huzura kabul etti. Müşrik heyetin taleplerini dinleyen Necaşi, heyetin yalan söylediğini anlamış ve çok öfkelenmişti. Şöyle dedi: ' Vallahi yeni mültecilerle görüşüp sizinle yüzleştirmeden sizin isteğinizi kabul etmem. ' Necaşi Cafer'i çağırarak huzura kabul etti ve eski dinlerini neden terk ettiklerini, yeni dinin özellik ve hususiyetlerini, göçlerinin sebebini sordu. Cafer önce her şey için doğru söyleyeceğine yemin etti ve geçmişte dine adına yaptıkları her şeyi anlattı. Yeni dinin özelliklerini ve Hz. Muhammed'in tavsiyelerini, onun hareket ve davranış biçimlerini bir bir izah etmişti. Müşrikler bu işten hiç de memnun olmamıştı. Bunun üzerine Necaşi müşrik heyete homurdansanız da dedi ve Müslümanlara dönerek: ' Vallahi gidin, siz ülkemde emniyettesiniz, size dokunulmayacaktır. Size ilişen zarar görör, sizden birinize kötülük yapmak istemem. ' Müşrik heyete dönerek: ' Vallahi Allah bana krallığımı verdiği zaman benden rüşvet istemedi ki, ben sizin isteğinizi yerine getirmek ve sizi korumak için rüşvet alayım. ' Böylece heyeti huzurundan kovmuş, müşriklerin hediyelerini reddetmiş, Müslümanların da emniyeti hususunda teminatı vermişti.
Müslümanların Habeşistan'da İslam ahlakı üzere davranışları ve örnek yaşantıları Habeşliler'in kitleler halinde Müslüman olmalarına vesile olmuştur.
